Lichtbollen en andere lichtverschijnselen
Vanaf het ogenblik dat ik met een digitale fotocamera ben gaan fotograferen kreeg ik te maken met een vreemd fenomeen: de lichtbol (orb).
In eerste instantie valt het niet eens op, maar als foto's op een geven ogenblik verziekt worden door tientallen zo niet honderden lichtverschijnselen, dan kun je er niet meer omheen. Het zal je overkomen als je een bruidsreportage maakt, dan is dat een complete ramp. Deze foto's kun je niet opnieuw maken.
 |
Lichtbollen in een skihal |
Het is gebleken dat de meeste van dergelijke foto's gemaakt worden met flitslicht. Het
eerste waar men aan
denkt, is een reflectie door stof, insecten, minuscule vloeistofdruppeltje, regen, ijskristallen
of iets dergelijks. Maar dan moeten de effecten te herhalen zijn. Met andere woorden als er
gefotografeerd wordt in een ruimte waar veel stof in de lucht hangt, dan moeten alle foto's
bedorven zijn met lichtbollen of geen van allen. Als je daarmee experimenteeert, dan blijkt
de uitkomst niet voorspelbaar te zijn.
Zelf heb ik veel uitgetest. Het ene ogenblik kan een
foto vol zitten en het volgende ogenblik, onder dezelfde omstandigheden, is er niets vreemds
op een foto zichtbaar.
Zelfs als twee personen tegelijkertijd met een digitale camera fotograferen, dan kan het zijn
dat de één wel deze verschijnselen fotografeert en de ander niet. Zo maar een greep van foto's
die gemaakt zijn met lichtbollen: tijdens een didgeridooconcert, in de achtertuin, op een
overdekte skibaan, in de woonkamer, maar ik heb ze ook gezien, die gemaakt waren in een kruipruim
en op de hei, in het bos en boven graancirkels.
 |
Lichtverschijnsel in een cursusruimte |
Het schijnt dat de lichtgevoelige chip in een camera net buiten de grenzen van het lichtspectrum
van het menselijke oog kan waarnemen. Dus er wordt waargenomen in het ultraviolette en het
infrarode gebied. Deze waarnemingen worden dan als het ware door de camera zichtbaar gemaakt.
Het lijkt een goede verklaring. Maar wat fotograferen we dan?
De besproken lichtverschijnselen zijn vrij zwak in hun uitstraling. Je kunt er wel verschillende
kleuren in zien en er is een soort spiraalstructuur in te herkennen.
Er is echter nog een ander soort lichtverschijnsel, deze zijn aanzienlijk feller in hun uitstraling,
ze geven zelfs in het donker een lichtschijnsel af. Deze verschijnselen zijn echter niet altijd
rond, als ze gefotografeerd worden. Vaak is daar een vorm van beweging in te zien, dus dan zijn
er meer streepvormen. Meestal worden bij flitsfoto's sluitertijden gehanteerd die liggen in het
gebied rond de 1/30 en de 1/60 seconde. Dat zijn sluitertijden waarbij beweging zichtbaar wordt
op foto's, met andere woorden er ontstaat onscherpte.
 |
Lichtbol met schijnsel in het gras |
Een gesprek met een helderziende jongeman bracht mij op een heel ander spoor. Hij zat met hetzelfde fenomeen in de maag, maar hij zag ze in werkelijkheid en hij had ze nog nooit op foto's gezien. Toen ik hem foto's liet zien van de lichtbollen, herkende hij ze onmiddellijk. Hij was helemaal gelukkig, want hiermee was aangetoond dat hij dus niet gek was. Hij vertelde dat de energieverschijnselen het huis in kwamen en zich af en toe ontrolden tot sigaarvormige lichtverschijnselen. Deze verschijnselen bewogen soms heel langzaam en soms flitsten ze door een ruimte.
Als ik af en toe een kleine lichtflits in mijn ooghoeken zie en dan direct fotografeer dan is de trefkans vrij groot op het maken van een foto met een lichtverschijnsel.
Met deze beschrijving van een vreemd fenomeen wil ik dit onderwerp onder de aandacht brengen, bespreekbaar maken en proberen antwoorden te krijgen in dit mysterie.
Fotograferen we door het vensters naar een andere werkelijkheid en mogen we zo een blik werpen in een andere dimensie?
 |
Nog meer orbs uit de skihal |