Krachtplaatsen
Over de aarde lopen allerlei energielijnen; vaak zijn dat voor de 
mensen, veel dieren en planten negatieve energielijnen. Een aantal 
voorbeelden hiervan zijn: wateraders, aardstralen (Curry-lijnen), 
aardmagneetlijnen (Hartmann-lijnen en Benker-lijnen). Er zijn er 
nog meer, maar dit zijn de belangrijkste. De energie kan in sommige 
gevallen ziekmakend zijn. Dan spreken we over geopathie. Een aantal 
andere geopathische invloeden zijn afkomstig van: aardgas, aardolie en mineralen 
in de bodem, maar vooral aardbreuklijnen. 
Gelukkig zijn er in de natuur tegenhangers voor deze negatieve energieën. 
Dat zijn vooral de leylijnen. Leylijnen zijn positief geladen 
energielijnen. 
Deze leylijnen lopen kris kras over de aarde en daar waar deze 
lijnen elkaar kruisen, spreken we over positief geladen energieplaatsen. 
We spreken in het algemeen over leycentra of krachtplaatsen, als er drie of meer 
leylijnen elkaar kruisen op een plek. Deze lijnen versterken dan de plek 
waar ze elkaar kruisen. Krachtplaatsen is ook een algemene verzamelnaam 
voor plekken op aarde, waar veel positieve energie aanwezig is. 
Er zijn krachtplaatsen waar meer dan zeven leylijnen elkaar versterken. In Engeland zijn nog veel van dergelijke plekken in het landschap te herkennen, in de vorm van honderden préhistorische steencirkels. Sommige zijn wereldberoemd en de meeste zijn niet bekend en zelfs weggezakt in de grond.
![]()  | 
	
Boscawen-Un, Cornwall, England | 
	
Enkele bekende steenformaties zijn: Stonehenge, Avebury, Boscawen-Un, Scorhill en de Rollright Stones. Krachtplaatsen zijn ook gemarkeerd door andere kenmerken in het landschap, zoals de Keltische kruisen, oude bomen en megalytische stenen.
![]()  | 
	
Scorhill, Devon, England | 
	
![]()  | 
	
Rollright Stones, Oxfordshire, England | 
	
Literatuur:
Leylijnen en Leycentra in de Lage Landen - Wigholt Vleer (1992)
Langs Mysterieuze Plaatsen in Zuidwest-Engeland - Wigholt Vleer en Dick van den Dool (1994)
The Old Straight Track - Alfred Watkins (1925)
The Sun and the Serpent - Hamish Miller & Paul Broadhurst (1989)


