Vredeslijn.nl

Bovis

Eigen ervaring
Al jaren gebruik ik bij meten van (levens-)energie de schaal van Bovis. Daarbij kwam ik er achter dat meten met de Bovis-eenheid weinig wetenschappelijke basis biedt. Het is dan nodig de eigen waarnemingen af en toe te vergelijken met anderen, die ook op deze zelfde schaal hun metingen doen. Het kan dan nodig zijn dat men het meten op elkaar moet afstemmen. Als dat gebeurt, dan valt er goed te meten met de Bovis-schaal. Gebruiken van de Bovis-schaal gaf naast antwoorden ook heel veel vragen, vooral vanaf het ogenblik, dat ik met gemeten waarden naar buiten kwam.

Informatiebronnen
Onderzoek, vooral op het internet, naar herkomst en gebruik van de meeteenheid Bovis heeft veel informatie opgeleverd. Helaas is er weinig of niets wat echte houvast geeft. Opvallend is dat meerdere bedrijven allerlei zaken aan de man brengen, waarvan Bovis-waarden de kopers moeten overtuigen van de kwaliteit van de te koop aangeboden handel. Hierbij wordt af en toe de indruk gewekt dat de getallen op wetenschappelijke manier zijn verkregen. Hoe, dat wordt er niet bij verteld.

De eenheid Bovis
Het is gebleken dat alles energie uitstraalt, met andere woorden mensen, dieren, planten en voorwerpen hebben een uitstraling. Er ontstond behoefte om aan deze uitstraling een waarde toe te kennen. De Franse natuurkundige en pyramideonderzoeker André Bovis ontdekte in ca. 1930 bij zijn waarnemingen een overeenkomst met de schaal voor energie uitgedrukt in Ångström (= 0,1 nm). De Franse ingenieur A. Simonéton corrigeerde deze bevinding en gaf de gebruikte meeteenheid de naam Bovis. De enige overeenkomst met de Ångström en Bovis is het getal 6.500. Dus 6.500 op de schaal van Bovis is gelijk aan 6.500 op de schaal Ångström. Zet je de twee schalen uit op rechte lijnen dan zullen deze lijnen elkaar kruisen op de waarde 6.500.

Overeenkomsten
Men is de schaal van Bovis vooral gaan gebruiken om de kwaliteit van voedingsmiddelen te kunnen meten. Tegenwoordig worden ook veel metingen gedaan op plaatsen waar men slaapt, woont en werkt. Voedingstoffen of een omgeving, waar de energie beneden de 6.500 Bovis meet, zullen energie onttrekken aan de gezondheid. Bij meetwaarden hoger dan 6.500 Bovis zal energie worden toegevoegd. Deze waarde van 6.500 Bovis is een algemeen geaccepteerde neutrale waarde, het is dus de grens tussen gezond en ongezond.

Daarnaast is de waarde van 18.000 Bovis een veel genoemde waarde. Hierover is men het in het algemeen eens, dat dit de grens is van hetgeen moeder aarde aan (levens-)energie kan voortbrengen. Deze referentiewaarde wordt gemeten in de kathedraal van Chartres (circa 85 km ten Zuidwesten van Parijs). Men is het alleen niet eens waar dat ijkpunt dan ligt. De één noemt het hoogaltaar, een ander noemt het centrum van het labyrint en misschien ligt het punt wel in de crypte van deze kathedraal.

Verschillen
Naast een paar overeenkomsten zijn er echter meer verschillen. Er zijn diverse stromingen onder de gebruikers van de Bovis-schaal, die een grens stellen aan het bereik van deze schaal. Voorbeelden van grenzen zijn 10.000 of 18.000 of 20.000 of 49.000 Bovis. Vergelijk dit eens met de eenheid voor spanning "Volt" of met de eenheid voor afstand de "meter", hieraan zijn geen begrenzingen gegeven.
En gelukkig zijn er ook mensen, die stellen dat de schaal van Bovis oneindig is. In Engeland is een stroming, onder de bezielende leiding van een bekende Engelse wichelroedeloper, die in de miljarden Bovis meet. Deze wichelroedeloper is de ontdekker van de Vredeslijn.
Bij een Frans systeem wordt uitgegaan van de grens van 49.000 Bovis, hier wordt boven de 42.000 Bovis gesproken van kosmische energie. Deze schaal wordt gebruikt om in de aura van de mens te meten. Dus tussen de 42.000 en 49.000 Bovis bevindt zich het kosmische aspect in de aura van de mens. Hiermee wordt een opening gegeven naar een buitenaardse herkomst van bepaalde energieën. Tegelijkertijd stelt men verkapt grenzen aan de kosmos, omdat deze schaal boven de 49.000 Bovis ophoudt.

Stelling en ervaring
Als we nu deze begrenzingen opzij kunnen zetten, dan blijkt dat we ineens over deze grenzen heen kunnen meten. Wichelroedelopers en mensen die andere technieken gebruiken, kunnen nu buiten deze grenzen ineens op hogere waarden uitkomen. Daarmee wordt ook recht gedaan aan ons gevoel. Hoe komt het anders dat je bij het benaderen van een graancirkel al op kilometers afstand in de auto overweldigd wordt door een gigantische hoeveelheid energie, die zich steeds meer opbouwt als je dichter bij komt. Hoe komt het dat sommige mensen bij het betreden van een sterk geladen plek door de knieën zakken of stijl achterover slaan? Deze mensen kunnen de energie op die plaatsen niet aan. Ze worden er door overladen. Het lijkt zelfs dat energie versterkt wat er in die persoonlijkheid de overhand heeft. Een positief ingesteld persoon blijkt veel beter met deze sterke positieve energieën om te kunnen gaan. Een meer aards gebonden persoon gaat letterlijk door de knieën. Daarom kunnen veel mensen maar kort in een graancirkel verblijven; de energie is hen teveel.
Uit eigen ervaring weet ik dat er sprake van gewenning kan zijn, als men vaker dergelijke krachtige energievelden langdurig bezoekt.

Hoe wordt gemeten?
Bovis meten is iets anders dan het meten van een afstand (in meters) of van een spanning (in Volt). Voor deze metingen zijn goede en geijkte meetinstrumenten. Voor het meten van de Bovis-waarde is door de wetenschap nog geen meetapparaat uitgevonden.
Meten op de schaal van Bovis wordt gedaan met behulp van een pendel of een bio-tensor. Je moet jezelf dan kunnen instellen op de vaste punten op deze schaal. Hoe verder je van deze vaste punten af meet, hoe groter de afwijking zal zijn. Daarnaast moet je jezelf kunnen afstemmen op wat Carl. G. Jung noemde "het collectief onderbewustzijn". Dit is een soort oergeheugen, ook wel Akasha-kronieken genoemd (Edgar Cayce). In dit oergeheugen ligt de schaal van Bovis opgeslagen.
Een belangrijke taak voor mensen, die meten volgens deze methode, is dat ze zichzelf geconcentreerd afstemmen op deze spirituele schaal. Maar het is ook verstandig af en toe meetwaarden met anderen te vergelijken. Bij een zuivere afstemming op deze oerbron blijkt al snel dat weinig hoeft te worden afgestemd op elkaar.
Als extra hulpmiddel bij het meten word er vaak een bio-meter gebruikt. Dit is niet meer dan een liniaal of schijf waarop waarden in getallen zijn genoteerd. Hier zit weer het gevaar dat alleen gemeten wordt binnen de grenzen die op die bio-meter staan aangegeven. De eerste kosmische bio-meters zijn al in omloop. Hierop staan meerdere schalen aangegeven, dit geeft in ieder geval meer meetruimte.

Metingen
De laatste jaren ontstaan er op aarde steeds meer plekken waar een grote hoeveelheid energie wordt aangetroffen. De al eerder genoemde graancirkels en de Vredeslijn zijn daar voorbeelden van, maar er ontstaan ook andere energielijnen, al of niet mede door toedoen van de mens. Er worden op dit ogenblik veel punten gevonden in de vorm van vortexen (kolken), energiepyramides, cirkels, labyrinten, ringen en zuilen. Soms bundelen zich meerdere energievormen zich tot krachtplaatsen.

Ga je op (kracht-)plaatsen meten, dan kunnen gigantische hoeveelheden energie gemeten worden. Meet je op een plek met een waarde van boven de tien miljoen of boven de miljard en je meet met stapjes van honderd of duizend Bovis, dan zul je er nooit komen. Deze stappen moet je dan heel snel opvoeren, omdat je op een heel andere schaal terecht gekomen bent (exponentiële schaal of logaritmische schaal), waarvan de stappen steeds groter worden *). Als je dan de stappen van honderdduizend of een miljoen Bovis neemt, dan kun je relatief snel een waarde vinden, die een verklaring geeft voor datgene wat je voelt. De gemeten waarden kunnen dan in de miljoenen lopen.
Metingen in (bekende) steencirkels in Engeland, zoals Stonehenge, Avebury, de Rollright Stones, Boscawen-Un en Scorhill gaven meetwaarden te zien, die lagen tussen de 14.500 - 17.500 Bovis. Met deze gegevens kan de conclusie worden getrokken dat waarden gemeten in een graancirkel, die hoger liggen dan 18.000 Bovis, van niet-aardse herkomst is.
Dit is dan een extra argument om te bepalen dat een graancirkel geen mensenwerk is. Dan kunnen we het verhaal van de twee oude mannetjes uit Engeland (Dough and Dave) in de prullenbak gooien; zij verklaarden dat zij alle graancirkels in Engeland hebben gemaakt (in sommige jaren waren dit honderden per seizoen en soms wel vijfendertig per nacht).

Overdenking en waarschuwing:
Zoals bij veel meeteenheden kan op de schaal van Bovis sprake zijn van getallen onder nul. Een informatiebron op het internet maakte me daar attent op. Deze negatieve getallen zouden te meten zijn bij zwart-magische symbolen, voorwerpen, e.d. Meten op een zwaar beladen plek van ca. 2.000 Bovis of lager, kan al een aanslag zijn op de eigen gezondheid van een gevoelig persoon. Sta er dan niet te lang bij stil en ga dan niet nog eens meten tot een cijfer achter de komma. Dus ga vooral niet uitgebreid meten op een eventuele negatieve Bovis-schaal.
Voelt het niet pluis, dan meet je helemaal niet, dan vertrek je!

Conclusie:
Energiemetingen met de schaal van Bovis vraagt om goede afstemming. Als meerdere mensen zich op elkaar hebben afgestemd kunnen ze onderling ook waarden vergelijken. Gebeurt dit niet, dan zijn de waarden alleen van die ene persoon onderling vergelijkbaar. Het zijn dan relatieve metingen geworden.

*) Een voorbeeld van een exponentiële schaal is de reeks:
2 - 4 - 8 - 16 - 32 - .. - 512 - 1024 - .. enz.
Het zijn allemaal verdubbelingen van het vorige getal en deze reeks is bekend uit de computerwereld.

Een logaritmische schaal kan vele malen groter zijn, vooral de 10-logaritme. Dit betekent steeds een vertienvoudiging van het voorgaande hele getal. In onderstaande tabel is te zien hoe een logaritmische schaal er uit ziet.

Noot:
Met dit artikel wil ik wat meer duidelijkheid scheppen in de wereld, die omgaat met het meten van energie op de schaal van Bovis. Ik wil niet met dit artikel aangeven dat dit "de" waarheid is, maar zolang ik geen betere verklaringen vind, doe ik het er voorlopig mee en is het mijn waarheid. Met dit stukje wil ik mensen tot nadenken stemmen en ik vraag hen over grenzen heen te kijken. Mijn beleving is dat we met ons leven op aarde slechts een klein deel zijn van het leven in de kosmos. Het mag zo zijn, dat we op aarde tegen bepaalde grenzen aanlopen, maar voorlopig zijn we niet in staat de grenzen van de kosmos aan te geven.
Met dit artikel wil ik ook anderen vragen hun mening te geven, want als we daarmee verder kunnen komen en het voelt goed, dan zal ik mijn mening bijstellen. Dan kan ik dit artikel herschrijven en opnieuw in omloop brengen.